Το αφήνεις 4 λεπτά αφού πάρει βράση και έχεις έτοιμο το τέλειο αβγό, κατά τη γνώμη μου.Αλάτι και μπόλικο πιπέρι, χωρίς πιπέρι το αβγό δε νοστιμεύει. Ανάλογα με τις ορέξεις γίνεται μελάτο, ποσέ, βραστό, σφικτό, ομελέτα.Έτσι κι οι έρωτες, άλλοι μελάτοι άλλοι σφικτοί άλλοι με μπόλικο ασπράδι κι άλλοι πολλές φορές ωμοί.όπως σου 'ρχονται έτσι σου φεύγουν.Κάθε άνθρωπος έχει την εποχή του και τον τρόπο του.Εγώ για παράδειγμα είμαι χειμώνας.Με το που θα με δεις βρωμάω χειμώνα από μακριά.Μουντή το πρωί, παγωμένη συχνά και όταν ανάβει το "καλοριφέρ" μου, ζεσταίνω.Δεν τη θέλω την άνοιξη και σίγουρα δε με θέλει κι αυτή.
Υπάρχουν άνθρωποι όμως που μυρίζουν καλοκαίρι.Γελάνε, τρελαίνονται, χαρά θεού.Κι ο έρωτας, για μένα, είναι καλοκαίρι.όταν ο άνθρωπος ερωτεύεται αλλάζει μυρωδιά, αλλάζει χρώμα αλλάζει όψη, γίνεται ρε παιδί μου αυτά τα ατέλειωτα καλοκαιρινά βράδια που δε θες με τίποτα να τελειώσουν.Γίνεται παγωτό χωνάκι και καμιά φορά καρπούζι με τα σπόρια.Σε ξεσηκώνει και μυρίζει παγωμένη μπύρα.Κάπως έτσι το χω στο νού μου και έτσι απαιτώ να ναι κιόλας.Κι όταν αρχίζει να περνάει γίνεται φθινόπωρο και μετά χωρίζεις και έχουμε χειμώνα και τούμπαλιν.
Αυτό όμως που χρειάζεσαι για μένα είναι λίγο πιπέρι.Τίποτα δεν είναι το ίδιο αν δεν το νοστιμίσεις με το σωστό τρόπο.Γιατί και το πιπέρι μαύρο είναι αλλά είναι το μαύρο που τελικά βοηθάει.Δεν είναι κατάρα το μαύρο αν μάθεις να το χρησιμοποιείς έτσι όπως πρέπει.Μην τα βλέπουμε όλα μαύρα πια.Έτσι κι ο χειμώνας.Άν του βάλεις λίγο πιπέρι θα αλλάξει, κι όταν αλλάξει θα πάρει κι εσένα μαζί του και θα σε κάνει καλοκαίρι.Και θές να σαι καλοκαίρι για όλα τα παραπάνω.
Δεν είμαι τόσο ρομαντική αλλά πιστεύω στις εποχές και θεωρώ ότι πρέπει να τις έχουμε όλες μέσα μας τελικά, καθεμιά για το σκοπό της.
Πάω να φάω το αβγό μου.Μπόλικο πιπέρι και σχεδόν μελάτο.
Υπάρχουν άνθρωποι όμως που μυρίζουν καλοκαίρι.Γελάνε, τρελαίνονται, χαρά θεού.Κι ο έρωτας, για μένα, είναι καλοκαίρι.όταν ο άνθρωπος ερωτεύεται αλλάζει μυρωδιά, αλλάζει χρώμα αλλάζει όψη, γίνεται ρε παιδί μου αυτά τα ατέλειωτα καλοκαιρινά βράδια που δε θες με τίποτα να τελειώσουν.Γίνεται παγωτό χωνάκι και καμιά φορά καρπούζι με τα σπόρια.Σε ξεσηκώνει και μυρίζει παγωμένη μπύρα.Κάπως έτσι το χω στο νού μου και έτσι απαιτώ να ναι κιόλας.Κι όταν αρχίζει να περνάει γίνεται φθινόπωρο και μετά χωρίζεις και έχουμε χειμώνα και τούμπαλιν.
Αυτό όμως που χρειάζεσαι για μένα είναι λίγο πιπέρι.Τίποτα δεν είναι το ίδιο αν δεν το νοστιμίσεις με το σωστό τρόπο.Γιατί και το πιπέρι μαύρο είναι αλλά είναι το μαύρο που τελικά βοηθάει.Δεν είναι κατάρα το μαύρο αν μάθεις να το χρησιμοποιείς έτσι όπως πρέπει.Μην τα βλέπουμε όλα μαύρα πια.Έτσι κι ο χειμώνας.Άν του βάλεις λίγο πιπέρι θα αλλάξει, κι όταν αλλάξει θα πάρει κι εσένα μαζί του και θα σε κάνει καλοκαίρι.Και θές να σαι καλοκαίρι για όλα τα παραπάνω.
Δεν είμαι τόσο ρομαντική αλλά πιστεύω στις εποχές και θεωρώ ότι πρέπει να τις έχουμε όλες μέσα μας τελικά, καθεμιά για το σκοπό της.
Πάω να φάω το αβγό μου.Μπόλικο πιπέρι και σχεδόν μελάτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου