Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Αυτός Αυτοί και τα μυστήρια.

Όταν επιστρέφεις από διακοπές πρώτον δε σου χουν φανεί ποτέ αρκετές, δεύτερον σχεδιάζεις τις επόμενες σε κλάσματα δευτερολέπτου και τρίτον κάνεις κι έναν μικρό απολογισμό για να βγάλεις το πόρισμα.Πέρασα καλά; Διασκέδασα; Έφαγα; Ήθελα που γύρισα;Θα ξαναπάω εκεί;
Όντας εκδρομέας κι εγώ και προτού πάρω βαρβιτουρικά για να αντιμετωπίσω το χειμώνα που έρχεται κάθισα και έβαλα τα παραπάνω διαολεμένα ερωτήματα στο νού μου και καταλήγω στα εξής:
-Είναι ωραίο να περνάν οι μέρες σου με φίλους, με ανθρώπους που αγαπάς..Με αυτούς που δε χρειάζεται να λες και τίποτα για να σπάσει ο πάγος, γιατί είναι αυτοί που σου χουν ήδη σπάσει τον πάγο..Με αυτούς που θα τραγουδάτε μαζί σχεδόν με ουρλιαχτά στο δρόμο για τη θάλασσα Έφη Σαρρή και θα σας αρέσει, με αυτούς που θα κάνετε σα βαβουροπατάτες και θα αρέσει και σε όλους τους υπόλοιπους..Είναι ωραίο να περνάς τις ώρες σου με αυτούς που ακόμη και τη χαζομάρα σου θα την πάρουν στο ψιλό ή που εσύ θα βάλεις ένα μαξιλάρι στα "οπίσθιά" σου και θα πέσετε κάτω απ τα γέλια γιατί αυτό είναι που θα σε κάνει χαρούμενο εκείνη τη στιγμή.Κοινώς είναι αυτοί που χωρίς να το απαιτήσεις θα ναι εκεί και θα χαρούν με τη χαρά σου.Πραγματικά όμως.
Με τρία τέτοια άτομα και ένα σύζυγο πέρασα μερικές από τις πιο ξέγνοιαστες μέρες του καλοκαιριού.-Σου χρωστάω ακόμη ένα post το οποίο είναι συμπληρωματικό των διακοπών μου και με έχει συνεπάρει αλλά δεν είμαι ακόμη αντικειμενική για να γράψω, να το θυμάσαι αυτό-.Που λες χορέψαμε, βολτάραμε, κάναμε τα αστεία του Λυκείου, θυμηθήκαμε, μπορεί και να παρεξήγηθαμε αλλά το επόμενο λεπτό ήμασταν πάλι γροθιά.Και αυτό είναι η ουσία.όχι οτι δεν υπάρχει αθανασία που λέει και το άσμα, αλλά ότι μπορείς να είσαι ενωμένος με κάποια άτομα χωρίς να λες και πολλά.Σημαντικό πράγμα να σε ακολουθεί ο άλλος και στη σιωπή σου και να τη σέβεται.. Με τέτοιους ανθρώπους θέλεις λοιπόν να μοιράζεσαι τη ζωή σου και με άλλους τόσους που δεν είχες τη δυνατότητα να τους δείς και πολύ.Με άλλους που δεν είπατε πάρα πολλά αλλά τα είπατε και όλα.Με αυτούς που σου έδειξαν το παρακάτω.Γιατί όπως είχα διαβάσει και κάποτε.."Να ονειρεύεσαι αλλά να έχεις σταμπάρει καλά την έξοδο κινδύνου..Και ποια είναι αυτή?..ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι το παν..έχει και παρακάτω.Πάντα." Με κανα δυο ποτήρια σαγκρια και ένα Haig με ξεχωριστά την coca-cola, με το "Don't look back in anger" και καπάκι το άσμα ασμάτων "Αχ μελισσούλα,  μελισσάκι" αποχαιρετώ τις καλές μέρες και περιμένω τις καλύτερες..Τί διάλο; όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο.Και να σου πω και κάτι;Δικό μου είναι το σενάριο και θα το γράψω όπως θέλω εγώ..Αμήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου