Taboo.

Την προηγούμενη βδομάδα είχα πάει στο σπίτι του Π. με τη Γ τον Κ . επίσκεψη, χωρίς δώρο, χωρίς ούτε καν ένα κουτί πτι φούρ για το καλό.Εκεί με περίμενε ένα φανταστικό σπίτι με δύο φανταστικούς οικοδεσπότες και ένα σκύλο.Αποφασίσαμε να παίξουμε taboo-ξέρεις το κλασσικό παιχνίδι που σχεδόν πάντα κερδίζουν τα κορίτσια κομματάκι πιο σβέλτες..ναι αυτό που μοιάζει με το Ρουκ Ζούκ της Μαίρης Μηλιαρέση-.

Με αφορμή λοιπόν το παιχνίδι αυτό μου πιπίλισε το μυαλό η σκέψη ποιες λέξεις μπορεί να θεωρούμε κι εμείς taboo.

Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι που δε μπορούν να πουν τη λέξη θάνατος.Ναι λες κι αν είναι να ρθει εσένα θα ρωτήσει..Άλλοι πάλι δε μπορούν να συζητάν για αρρώστιες..Λες και δε θα αρρωστήσουν ποτέ.Ε να πάνε στη Σπιναλόγκα τότε να μην τους έχουμε και το νου μας.

Υπάρχουν άνθρωποι, νέοι άνθρωποι, που δε μπορούν να πουν τη λέξη αγαπάω.Γιατί;  Μήπως φοβούνται; Η αγάπη είναι κάτι που δίνεις από το περίσσευμα σου.Απ τα μέσα σου που λεγε και η γιαγιά μου.Όταν την έχεις πάρει, μπορείς και να τη δώσεις.Μη φοβάσαι δε δαγκώνει..και προς Θεού μη μαδάς μαργαρίτες σαν την Αντζελα Δημητρίου.Άνοιξε τα μάτια σου.Η αγάπη είναι μπροστά σου.Και είσαι τυχερός που τη νιώθεις.΄Υπάρχει η αγάπη της μάνας για το παιδί της, η αγάπη του φίλου, η αγάπη του συντρόφου και η ανακατεμένη με τον έρωτα.Και όοοοολες μαζί είναι η αγάπη που τελικά έχεις μέσα σου.Και να σου πω την αλήθεια να παρακαλάς να τις έχεις μέσα σου γιατί...αν όχι..εκεί αρχίζουν τα προβλήματα.

Εγώ τις λέξεις taboo έμαθα να τις ξορκίζω με το να τις αγαπάω.Και να τις χρησιμοποιώ σωστά.Αυτό είναι το ζητούμενο.Να χρησιμοποιείς σωστά το "αγαπάω", το "χωρίζω", το "θέλω", το "μπορώ".

Για μένα κάπως έτσι αρχίζεις και λέγεσαι ολοκληρωμένος άνθρωπος.Και μη γελιέσαι, η αγάπη δε θα σε ρωτήσει όταν θα σού ρθει..όπως και πολλά απ τα παραπάνω.Ζήσε ελεύθερα και αγάπησε.Σαγαπάει και η άλλη πλευρά,ξεστραβώσου και δες το.

Σύμφωνα με το taboo λοιπόν αν η λέξη που έπρεπε να περιγράψω ήταν ΑΓΑΠΗ..οι πέντε απαγορευμένες θα ήταν ΕΡΩΤΑΣ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΥΧΗ ΛΟΓΙΚΗ ΜΠΕΜΠΑ.