Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Κάτω απ τη μαρκίζα.

   Νομίζω ότι με τόση βίκυ μοσχολιού αυτόν τον καιρό πολύ πιθανό να μου ανήκει κι εμένα ένα κομμάτι της νόμιμης μοίρας της. Στο κάτω απ τη μαρκίζα δεν είχα δώσει τη δέουσα σημασία.εδώ και τρείς μέρες έχω πάθει εμμονή. -καλά είναι γνωστό ότι παθαίνω εμμονές-. Να σε προετοιμάσω ότι είναι ένα πόστ που δε θα ναι χαρούμενο, αλλά θα τελειώσει με δάκρυα χαράς. Καθισμένη λοιπόν  στη μαύρη δερμάτινη καρέκλα του prison break (έτσι έχω ονομάσει το γραφείο γιατί πιστεύω ότι είναι η φυλακή μου) και πάνω από μια στοίβα διαταγών πληρωμής αναρωτήθηκα ποια ήταν μέχρι σήμερα η πιο άσχημη στιγμή της ζωής μου και αντίστοιχα η πιο χαρούμενη.
Μιας και οι άνθρωποι είμαστε από τη φύση μας απαισιόδοξα όντα, μονομιάς μου ρθαν στο μυαλό όλα τα άσχημα ένα προς ένα. άρχισα να τα σκέφτομαι και να διαπιστώνω ότι είναι περισσότερα απ τα δάχτυλα των χεριών μου. Και ξεροκατάπια. Το είχα βρει.
     13.05.2004. όταν μου γκρεμίστηκε ο κόσμος. όταν υπέφερες αλλα από περηφάνια μέχρι και σήμερα δεν το συζητάς. όταν πήγες να τα αφήσεις όλα πάνω μου. όταν έπαιζε ο ρουβάς στη γιουροβίζιον κι εμείς ήμασταν στην Πίτσα και δεν πιστεύαμε αυτό που είχε γίνει. όταν γέρασα τριάντα χρόνια κι άσπρισαν τα μαλλιά μου. όταν μου πες να προσέχω το παιδί. όταν άρχισα να σου φωνάζω και κατάλαβα ότι η φωνή μου ήταν πιο δυνατή απ αυτό. όταν πέρασαν τόσα χρόνια και ποτέ δε μας έκανες να αισθανθούμε λύπη. όταν ξυπνάς στις 5.30 και τρέχεις εκεί για να πιάσεις σειρά. όταν χάρηκα που είχες ακόμη τρία αδέρφια.όταν δε σου είπα ότι ξέρω ότι δε σου άξιζε αυτό που πέρασες φέτος. όταν δε σου είπα ότι κάνω ότι δεν καταλαβαίνω. όταν δε σε κοίταζα  γιατί ντρεπόμουν που προσπαθούσα να σε πείσω ότι δεν είναι αυτό που νομίζεις. πάντα είναι αυτό που νομίζεις. όταν άρχισα να εφαρμόζω το "my make up may be flaking but my smile, still stays on".        όταν δε σου είπα πόσο πιστεύω στην τύχη σου. όταν δε σου είπα πόσο τυχερή είμαι.
      όταν δε σου είπα ότι πέρασα πολύ δύσκολα. όταν δε σου είπα ότι τα κανα σκατά φέτος.όταν δε σου είπα ότι τα καταφέρνω μόνη μου. όταν δε σου είπα ότι η μόνη στιγμή ευτυχίας ήταν οι βόλτες μέσα στ αμάξι τα σάββατα. όταν δε σου είπα ότι θα τελειώσω τα γερμανικά και μπορεί να κάνω κι άλλα μετά. όταν δε σου είπα ότι όλα ήταν βουνό ή έτσι τα έβλεπα εγώ.όταν δε σου είπα ότι αναπνέω χωρίς να πνίγομαι. όταν δε σου είπα ότι έδωσα πολύ σημασία σε αυτά που δεν είχαν καμία σημασία. όταν δε σου είπα ότι βρήκα καινούργια μπέργκερ. όταν δε σου είπα ότι μπορεί να πάμε τετραήμερο στη σκύρο ή στην άνδρο. όταν δε σου είπα ότι τίποτα δεν είναι πιο δυνατό απ το μυαλό μας. 
όταν ήμουν κάτω απ τη μαρκίζα. 
όταν καταλάβεις ότι η πιο χαρούμενη στιγμή δεν έχει έρθει ακόμη. 

1 σχόλιο:

  1. Δεν υπάρχει χειρότερο απο το να θυμάσαι τις τελευταίες χαρούμενες και ευτυχισμένες στιγμές και να ξέρεις οτι δεν θα ξαναυπάρξουν γιατί σχετίζονται με συγκεκριμένα πρόσωπα που είναι μάλλον αδύνατο να ξαναέρθουν στη ζωή σου. Και ισως ακόμα χειρότερο είναι οτι μόνο κακές στιγμές ήρθαν μετά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή