Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

το 1/2.

   κάθε φορά ο γυρισμός είναι λυτρωτικός. εκεί μέσα στην αριστερή πλευρά του δρόμου να κοιτάς όλα τα μεγάλα φώτα και να τρέχεις. είχα μια μανία να τρέχω και να προτρέχω. όχι τρέξιμο του αθλητή.αν με κυνηγήσει κακοποιός πάει μ'έπιασε.να τρέχω να προλάβω ούτε και ξέρω εγώ τι. 
εσύ τρέχεις; ή έμαθες να περιμένεις; γιατί έφυγα μπροστά. κι ούτε τολμώ να κοιτάξω πίσω δεξιά κι αριστερά.
   κάθε φορά ο γυρισμός είναι και μια νέα εικόνα. άδειοι δρόμοι και σε κάθε γωνία να έχεις να θυμάσαι κάτι. δε θέλω να ξαναπεράσω από κείνο το στενό. δε θέλω να περιμένω ξανά στην άκρη του δρόμου ούτε να σε ρωτάω συνεχώς που να πάμε και που να στρίψω. ήρθε καιρός να βγάλω τις κουβέρτες απ τα σκεπάσματα.Ζέστανε, που λένε.
Νόμιζα ότι θα ήταν πιο εύκολο. όλα νομίζουμε ότι θα είναι πιο εύκολο. τίποτα δεν είναι εύκολο. τίποτα δε μου χαρίστηκε εμένα. τίποτα δε χάρισα. άρχισα να πιστεύω ότι κάτι μου λείπει και όλο ζητάω ζητάω ζητάω. Μείνε πίσω. Αλήθεια χωράς πίσω; Είναι μικρό τ αμάξι.
   κάθε φορά ο γυρισμός είναι κι ένας άλλος δρόμος. δεν ήξερα ότι υπάρχουν τόσοι δρόμοι. να προσέχεις όμως να μη μπεις ανάποδα σε μονόδρομο. είμαι πολύ ανάποδος άνθρωπος. δε μου φταναν τα λίγα. μέχρι που τα 'χασα όλα. καλό είναι και το μηδέν. άρτιο νούμερο.το αγάπησα το μηδέν.  κάθεσαι καλά πίσω; μην ανοίγεις το παράθυρο, θα κρυώσεις. η άνοιξη μας ξεγελάει όλους.
Τα μισά μου τραγούδια σε σένα τα χάρισα. και τα μισά μου χρόνια με σένα τα χτισα .δε βαριέσαι.περνάει κρίση η οικοδομή. 
     κάθε φορά ο γυρισμός έχει και τα ωραία του. μυρωδιά από γαρδένια-καλά νεράτζι είναι-,και ίσως και λίγη βροχή. έχει βόλτες, έχει αστεία, έχει μια μοναξιά που είναι τόσο λυτρωτική. Λίγες οι φορές που ξυπνάς και ξέρεις ότι όλα αυτά που έζησες μέχρι χθες από αύριο δε θα τα 'χεις. Λίγες οι φορές που θα σου φερθεί καλά η ζωή και ο χρόνος. Λίγες οι φορές που θα μπορέσεις να εξηγήσεις. Λίγες οι φορές που θα μετανιώσεις.Αλλά θα μετανιώσεις.
    Άρχισε να μ'αρεσει αυτή η διαδρομή. Η πόλη μου ανοίγει τα χέρια. δεν ξέρει κανείς πως πάντα περνώντας το έκτο φανάρι θα χαμογελάω. Δεν ξέρει κανείς πως το φανάρι ήταν κόκκινο. Κατέβα. τελικά είναι μικρό το αμάξι και θα στριμωχτείς. Και θέλω να κάνω άνετο ταξίδι γιατί θέλω να είμαι ξεκούραστη όταν γυρίσω να σε ψάξω.
     έσεται ήμαρ. 

1 σχόλιο: